اكسپرسيونيسم

(معرفي 3)  آشنایی با مکتب اکسپرسیونیسم

هيجان نمايي

نهضت بزرگی بر ضد رئالیسم و امپرسیونیسم در آغاز قرن بیستم پا گرفت که مکتب اکسپرسیونیسم از دل آن بیرون آمد.

واژه اکسپرسیونیسم برای اولین بار در تعریف برخی از نقاشی‌های "اگوست اروه" به کار رفته است. این مکتب، جنبشی در هنر و ادبیات بود که در بین سال های 1903 تا 1933 نخست در آلمان شکوفا شد. هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر، به خصوص عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود.

هنر اکسپرسیونیستی هنری است که یک فشار یا ضرورت درونی را آزاد کند. این فشار بر اثر عاطفه یا احساس ایجاد می‌شود. آزاد شدن نیروهای روانی به این صورت ممکن است به حرکات تندی منجر شود و ظواهر امور طبیعی را چنان دگرگون کند که زشت به نظر می رسد.

هنرمندان این مکتب معتقدند که این هنرمند است که محیط خود را تغییر می‌دهد.

"کوکوشکا"، "کاندنیسکی" و"کلی" از اولین نقاشان برجسته این مکتب به شمار می‌آیند.

این نقاشان از تقلید واقعیت روی گرداندند و به جای آن به بیان منویات و نگرش اصلی خود نسبت به جهان پرداختند.

به هرحال، نقاشی اکسپرسیونیسم واکنشی است علیه امپرسیونیسم که پیچیدگی‌های رنگ به رنگ شونده، تنوع برآشوبنده و ته رنگ‌های بی‌دوام طبیعت را بازتاب می‌دهد.

به عبارت دیگراکسپرسیونیسم شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کج و معوج و خطوط زمخت بهره می‌گیرد. اکسپرسیونیسم به نوعی اغراق در رنگها و شکلهاست، شیوه ای عاری از طبیعت گرایی که می خواست حالات عاطفی را هرچه روشنتر و صریح تر بیان نماید.

                . مثلا مکتب تبریز را در نگار گری ایرانی، اکسپرسیونیسم هنر ایران می نامند. بنای کارشان را بر باز نمایی حالات تند عاطفی، و عصیان گری علیه نظامات ستمگرانه ی حکومت‌ها، مقررات غیر انسانی کارخانه‌ها و عفونت زدگی شهرها و اجتماعات نهاده بودند. این هنرمندان برای رسیدن به اهداف خود رنگ‌های تند و مهیج و ضربات مکرر و هیجان زدهٔ قلم مو و شکل‌های اعوجاج یافته و خارج از چارچوب را با اینجاد ژرفانمایی و بدون هیچگونه سامانی ایجاد می کردند و هر عنصری را که آرامش بخش و چشم نواز بود.ملتهاوحكومتها در اوج مبارزه وابرازوجودشان با هنروخلاقيتشان

خودرا نشان داده اندواين هنربا شعروادبيات وموسيقي ومعماري نمادينه شده است طرزتفكرومنش وروش خود را با هنربه نمايش گذاشته اندودر عرصه از زمان ساختارتمدن ودرك فلسفي خود را از تمامي جهان به تصويركشيده اند

به گونه اي كه در مجسمه سازي وآثاربزرگي چون اهرام هنرمهندسي ورشدتمدن خود را به رخ ديگر جوامع ميكشيدند.در موسيقي وادبيات وروانشناسي روش ومنش خود را برترارائه ميكردندودر تحليل روابط وسنت وساختاراجتماعي هنرخاص خود را طراحي وبنيادميكردند.يك امپراطوري وقتي

امپراطوري تلقي ميشدكه درنشانه هاي بارزش انواع هنرمتجلي شده بود امپراطوري به معني تمدن قانونمندپس پرچم هرملتي با نوع لباس وموسيقي وادبياتش وهنرمعماريش شناخته ميشد. .